اسید فرمیک

اسید فرمیک (Formic acid)، جوهر مورچه یا اسید متانوئیک به طور سیستماتیک، ساده ترین اسید کربوکسیلیک است و دارای فرمول شیمیایی HCOOH است. این ماده واسطه مهمی در سنتز شیمیایی است و به طور طبیعی تولید می شود. کلمه “فرمیک” از کلمه لاتین مورچه، formica بر گرفته شده است، که نشان دهنده تقطیر بدن مورچه می باشد. به استر، نمک و آنیون حاصل از اسید فرمیک، فرمات گفته می شود. از نظر صنعتی، اسید فرمیک از متانول تولید می شود.

تاریخچه اسید فرمیک

برخی از کیمیاگران و طبیعت شناسان می دانستند که تپه های مورچه از اوایل قرن پانزدهم بخار اسیدی می دهند. اولین شخصی که جداسازی این ماده (با تقطیر تعداد زیادی مورچه) را توصیف کرد، جان ری، طبیعت شناس انگلیسی، در سال 1671 بود. مورچه ها اسید فرمیک را برای اهداف حمله و دفاع ترشح می کنند. اسید فرمیک اولین بار توسط شیمی دان فرانسوی جوزف گی لوساک از اسید هیدروسیانیک ساخته شد. در سال 1855، یک شیمیدان فرانسوی دیگر، مارسلین برترلوت، با سنتز مونوکسیدکربن، فرمیک اسید را تولید کرد. اسید فرمیک مدت ها به عنوان یک ترکیب شیمیایی در نظر گرفته می شد که فقط علاقه کمی در صنایع شیمیایی دارد. در اواخر دهه 1960، مقادیر قابل توجهی به عنوان محصول جانبی تولید اسید استیک در دسترس قرار گرفت. اکنون این ماده به عنوان ماده نگهدارنده و ضد باکتری در غذای دام افزایش یافته است.

اسید فرمیک چیست
اسید فرمیک به نام مورچه هایی که غلظت بالایی از ترکیب در سم خود دارند، نامگذاری شده است. در مورچه ها، اسید فرمیک از طریق ماده میانی از سرین گرفته می شود. پایه مزدوج اسید فرمیک، فرمات، نیز به طور گسترده در طبیعت وجود دارد. روش سنجش اسید فرمیک در مایعات بدن که برای تعیین فرمات پس از مسمومیت با متانول طراحی شده است، بر اساس واکنش فرمات با فرمید دهیدروژناز باکتری است.

اسید فرمیک در غلظت 85٪ قابل اشتعال است. اسید فرمیک حاوی 53 گرم در لیتر هیدروژن در دمای اتاق و فشار اتمسفر است که سه و نیم برابر آن است که گاز هیدروژن فشرده می تواند در فشار 350 بار به دست آورد. اسید فرمیک خالص مایعی است که نقطه اشتعال آن +69 درجه سانتیگراد است، بسیار بالاتر از میزان بنزین (40- درجه سانتیگراد) یا اتانول (13+ درجه سانتیگراد) می باشد.